Aurreko artikuluan (Zerbitizazioa: zer den eta zer abantaila dituen tokiko merkataritzarentzat) zerbitizazioa definitzen genuen, eta esaten genuen zerbitzuek abantaila handiak zituztela tokiko merkataritzarako, besteak beste, erosketa-esperientziaren balioa handitu zezaketelako, negozio bat lehiakideengandik bereizi zezaketelako, bezeroen fideltasuna hobetu zezaketelako eta negozio-lerro berri bihurtu zitekeelako.
Arazoa da eragozpenak edo mugak ere badituztela, hala nola inbertsioak behar izatea eta beren funtzioa betetzeko espazio-beharrak, premia logistikoak eta beste asko planteatzea. Gainera, merkataritza-marjina murriztu dezakete, ondo diseinatzen ez badira eta nahi duten salmenta-igoera lortzen ez badute.
Beraz, zerbitzuak, erosketa-esperientzia baliotsuak bezala, ez dira kopiatzen edo inprobisatzen, negozioaren xede den merkatuaren ezagutzatik eta balio-proposamen argi batetik abiatuta diseinatzen dira. Izan ere, erosketa-esperientzia zer den azaltzeko modu erraz bat marka edo negozio batek bere balio-proposamena bere merkatu objektiborako nola eramaten duen da.
Balio-proposamenean agertzen dira, hain zuzen ere, zerbitzuak negozioak bere merkatu objektiboari proposatzen dizkion irabazien beste zati bat bezala. Hala ere, garrantzitsua da adieraztea zenbat eta homogeneoagoa izan merkatu objektibo hori, orduan eta baliotsuagoak izango direla zerbitzuak eta esperientzia.
Horrek esan nahi du negozioa zenbat eta espezializatuagoa izan, orduan eta posibleagoa da lortu nahi diren emaitzak lortzea zerbitzuak martxan jarriz. Adibidez, errazagoa izango da zerbitzu baliotsuak diseinatzea kirol jakin bat egiten duten bezero-taldeentzat edo zaletasun edo dieta espezifiko bat partekatzen dutenentzat.
Aldi berean, espezializazio horrek bete beharreko itxaropenak mugatuko ditu, eta horrek errazagoa egingo du zerbitzuak diseinatzeko abiapuntua. Abiapuntu hori osatzeko, ase beharreko premiak definituko dira, aukera osatuko duten produktuekin zerikusia dutenak, eta lehiakideen balio-proposamenak aztertuko dira.
Beraz, agerikoa dirudien arren, gogoratu behar da zerbitzuen diseinuaren helburua erakargarriak eta baliotsuak diren zerbitzuak diseinatzea eta abiaraztea bada, bezeroarengan oinarritutako ikuspegi batetik baino ezin dela lortu.
Zerbitzu bat diseinatzeko prozesua zehaztea ezin izango litzateke artikulu honetarako hartu, baina ezinbesteko hiru fase deskriba ditzakegu: zerbitzuaren prototipoa, espazioan lurreratzea eta esperientzia, eta, behin martxan jarrita, adierazleak neurtzea eta hobetzea.
Tokiko merkataritzarako fase zailenetako bat lurreratzea izaten da, eta horrek esan nahi du zerbitzua dendan non kokatuko den zehaztu behar dela, espazioaren eta ekipamenduaren dedikazioa eta arreta-ereduan integratzea barne. Era berean, komenigarria izango da behar zehatzak aztertzea, zerbitzu berria bezeroei jakinarazteko eta, hala badagokio, sustatzeko.
Zerbitzuak diseinatzeko orduan aukera asko daude, baina ohikoenetako batzuk iradoki nahi nituzke, abiapuntu izan daitezen. Adibidez, garraioa, instalazioa eta bilketa ohikoak dira zenbait sektoretan, hala nola etxetresna elektrikoetan edo altzarietan. Bitartean, elikaduran dastatzeak, lokal berean erosteko eta kontsumitzeko aukerak eta, neurri txikiagoan, harpidetza bidezko erosketa ugariak dira.
Azkenik, sektore askotan aurki ditzakegun beste zerbitzu orokorrago batzuk produktuen pertsonalizazioa, prestakuntza-tailerrak eta erakustaldiak edo zenbait berme dira, hala nola finantzaketa eta berrerosketa.